Ποτέ δεν χρησιμοποίησε το ελληνικό του επώνυμο Κολμανιάτης στην Αργεντινή, ήταν πάντα γνωστός ως Χόρχε. Ο Ναύαρχος Γκιγιέρμο Μπράουν, δημιουργός του Αργεντινού Ναυτικού και πατέρας της χώρας στη θάλασσα, είπε για τον Χόρχε ότι ήταν τόσο γενναίος όσο και ταπεινός, όπως λέει η πλάκα που δώρισαν οι Αργεντινοί και οι Έλληνες στο γενέθλιο νησί του, την Ύδρα, το 1938, μεταφέροντάς την με το εκπαιδευτικό πλοίο Σαρμιέντο.
Δύο πλοία του Αργεντίνικου Ναυτικού πήραν το όνομά του: το τορπιλοβόλο πρώτης τάξης “Χόρχε” (1890) και το ανιχνευτικό “Χόρχε” (1922/1940). Επιπλέον, αρκετοί δρόμοι στη χώρα φέρουν το όνομά του, όπως και δύο αιωνόβια σχολεία: Νο. 8 του νησιού Σαντιάγο και Νο. 18 του Χαέδο/Μορόν.
Το 2016, στην επέτειο των διακοσίων ετών της Αργεντινής Ανεξαρτησίας, το εκπαιδευτικό πλοίο A.R.A Libertad κατέπλευσε στο νησί της Ύδρας, απ’ όπου κατάγεται ο Κολμανιάτης, για να αποτίσει φόρο τιμής στους Έλληνες ναυτικούς, ήρωες της Αργεντινής ανεξαρτησίας, Πέτρο Σαμουήλ Σπύρου και Νικόλαο Χόρχε Κολμανιάτη.
Την ίδια χρονιά, η ελληνική πρεσβεία και τα Ταχυδρομεία της Αργεντινής δημιούργησαν το πρώτο γραμματόσημο προς τιμήν των πρώην Ελλήνων ναυτικών που ονομάστηκαν ήρωες.
Κάτι πολύ λίγο γνωστό είναι ότι ο Κολμανιάτης παντρεύτηκε μια Αργεντινή από την επαρχία της Σάντα Φε, και απέκτησε μια μεγάλη οικογένεια με γιους και κόρες. Δύο από τους γιους του ήταν στρατιωτικοί και ένας από αυτούς ήταν ναυτικός και υπηρέτησε υπό τις διαταγές του πατέρα του σε πολλές περιπτώσεις, στις ίδιες μάχες και στο ίδιο πλοίο.
Το 2018, ο Κολμανιάτης μετά θάνατον έγινε επίτιμος πολίτης στην πόλη Μορόν, όπου έζησε τα τελευταία του χρόνια και όπου πέθανε το 1866. Στην ίδια πόλη υπάρχει ένα σχολείο και ένας δρόμος που φέρουν το όνομά του
