Κείμενο: Αναστάσης Παπαδάκης
Εισαγωγή
Είναι σπάνιο, αν όχι ανήκουστο, ένας Ναύαρχος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού να βρίσκει το τέλος του ενώπιον του εκτελεστικού αποσπάσματος. Αλλά, την 14η Μαρτίου του 1757, ο Ναύαρχος Byng (Admiral John Byng, 1704 – 1757) έπεσε νεκρός στο κατάστρωμα της ναυαρχίδας του, HMS Monarch, από τα πυρά έξι πεζοναυτών. Προηγουμένως, είχε καταδικαστεί εις θάνατον από ναυτοδικείο του Βρετανικού Ναυαρχείου, έχοντας «αποτύχει να πράξει τα μέγιστα» ενώπιον του εχθρού. Ας εξερευνήσουμε λοιπόν τι οδήγησε το Βασιλικό Ναυτικό σε μια τόσο δραστική κίνηση, και ποιες ήταν οι συνέπειες της.
Το γεγονός
Το Βασιλικό Ναυτικό, ήδη από τα χρόνια του Ερρίκου του 8ου ήταν το κύριο όπλο της Αγγλίας, και μετέπειτα της Μεγάλης Βρετάνιας, σε ότι αφορά τις διενέξεις με τις άλλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις, καθώς προστάτευε την ίδια τη Βρετανία από εισβολή αλλά και το διεθνές εμπόριο που την τροφοδοτούσε. Η αποτελεσματικότητα του όμως δεν ήταν δεδομένη. Οι μέχρι στιγμής επιτυχίες της χωράς βασίζονταν πάνω σε χαρισματικές προσωπικότητες που σε κρίσιμες στιγμές κατάφεραν να πέτυχουν σημαντικές νίκες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ναυτικός αγώνας κατά τον Πόλεμο της Ισπανικής Διάδοχης (1701 – 1714), που η Βρετανία κατάφερε να προσαρτήσει το Γιβραλτάρ και την Μινόρκα, δίνοντας της ένα εξαιρετικό πλεονέκτημα στις επιχειρήσεις στη Μεσόγειο. Παράλληλα είχαν υπάρξει και αρκετές περίπτωσης μη συμμόρφωσης ναυάρχων και αξιωματικών (που διέθεταν «πολιτικές πλάτες») σε εντολές, με καταστροφικές συνέπειες.

Έτσι, το πολιτικό σύστημα της εποχής ήταν αποφασισμένο να επιφέρει την αλλαγή και να δημιουργήσει ένα επαγγελματικό και αποτελεσματικό ναυτικό, μιας και ο διεθνής ανταγωνισμός για τον έλεγχο του εμπορίου και των αποικιών δεν άφηνε πολλά περιθώρια για ερασιτεχνικές αστοχίες.
Σε αυτό το πλαίσιο, το 1756, ο Ναύαρχος Byng, ένας κατά κοινή ομολογία σεβαστός αξιωματικός με αρκετή ναυτική εμπειρία και αριστοκρατική καταγωγή, τίθεται επικεφαλής στόλου που είχε σκοπό να προστατέψει τη νήσο Μινόρκα (υπό Βρετανική κυριαρχία από το 1708). Σκοπός του ήταν να αποτρέψει μια Γαλλική εισβολή, που αποσκοπούσε στην κατάληψη της νήσου. Η Μινόρκα ήταν στρατηγικά σημαντική καθώς ήταν η βάση του Βρετανικού στόλου που έκανε αποκλεισμό των Γαλλικών ακτών της Μεσόγειου. Επιπροσθέτως, η Γαλλία ήθελε να προσφέρει την Μινόρκα στην Ισπανία για να μπει στο πλευρό της στον 7ετή Πόλεμο. Μετά από μια μη αποφασιστική σύγκρουση με τον Γαλλικό στόλο, ο Byng επέλεξε να αποσυρθεί προσωρινώς στο Γιβραλτάρ, για επισκευές και ανεφοδιασμό. Αυτό όμως είχε σαν αποτέλεσμα η Μινόρκα να πέσει, σφραγίζοντας έτσι την μοίρα του άτυχου αξιωματικού.

Η απώλεια της Μινόρκας προκαλεί σοκ στο Λονδίνο, πυροδοτώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις, καθώς, σε συνδυασμό με τις αρκετές άλλες στρατιωτικές αποτυχίες το 1ο έτος του 7ετους Πόλεμου για τη Μ. Βρετανία και τους συμμάχους της, καθιστούσαν την αναμόρφωση του Βασιλικού Ναυτικού θέμα ζωτικής συμμαχίας.
Σχεδόν αμέσως, αποστέλλεται ο Ναύαρχος Hawke (Edward Hawke, 1st Baron Hawke – μετέπειτα σπουδαίος ναυτικός ήρωας στον ίδιο πόλεμο) προκειμένου να απαλλάξει τον Byng από τα καθήκοντα του, ώστε να επιστρέψει στην Αγγλία και να περάσει ναυτοδικείο. Ο νέος κανονισμός που είχε περάσει η κυβέρνηση πρόσφατα ήταν σαφής, για την κατηγορία της «αποτυχίας να πράξει τα μέγιστα» ενώπιον του εχθρού, η ποινή ήταν θάνατος.
Ο Ναύαρχος Byng βρέθηκε ένοχος, καταδικάστηκε την 27η Ιανουάριου του 1757 και εκτελέσθηκε την 14η Μαρτίου, επί της ναυαρχίδας του. Το ναυτοδικείο όμως τον απάλλαξε από την κατηγορία της δειλίας, και για αυτό αιτήθηκε επιείκειας. O Βασιλιάς Γεώργιος ΙΙ όμως δεν ήταν διατεθειμένος να δείξει επιείκεια. Ο Γεώργιος έβλεπε τον εαυτό σαν έναν στρατιώτη-βασιλιά και διαβάζοντας την απαισιόδοξη αναφορά του Byng από το Γιβραλτάρ έβγαλε το συμπέρασμα πως «Αυτός ο άνδρας δεν θέλει να πολεμήσει». Έτσι, όταν ο πρωθυπουργός, ο Δούκας του Newcastle, πήγε στο Γεώργιο ΙΙ, προκειμένου να ζητήσει χάρη, λέγοντας ότι η Βουλή των Κοινοτήτων ήταν κατά της ποινής, εκείνος απάντησε πως «εσείς ο ίδιος μου έχετε πει πως η Βουλή είναι κακό μετρό για να καταλάβεις την κοινή γνώμη».


Κατακλείδα και αξιολόγηση
Ο Ναύαρχος Byng ήταν ένα θύμα των περιστάσεων, ή μάλλον ένας αποδιοπομπαίος τράγος, που ενσάρκωνε στα μάτια της πολιτείας αλλά και της κοινωνίας όλα αυτά που συγκρατούσαν το Βασιλικό Ναυτικό από το να γίνει μια πλήρως επαγγελματική και αποτελεσματική δύναμη. Ως εκ τούτου, η καταδίκη του ήταν ένα είδος κάθαρσης και αναγέννησης του Βασιλικού Ναυτικού, που στόχευε να γίνει μια από τις πιο επιτυχημένες στρατιωτικές δυνάμεις της σύγχρονης ιστορίας.
Ο φιλόσοφος Βολταίρος έγραψε για την εκτέλεση του Ναυάρχου Byng: «Σε αυτή τη χώρα (Μεγάλη Βρετανία), είναι σοφό να εκτελείς κανέναν ναύαρχο που και που για να ενθαρρύνεις τους άλλους». Μετά την εκτέλεση του Byng, το Βασιλικό Ναυτικό όχι μόνο δεν χρειάστηκε να καταδικάσει σε θάνατο άλλους Ναυάρχους, αλλά μια αίσθηση υπέροχης και επιθετικότητας απέναντι στον αντίπαλο ρίζωσε βαθιά στα πληρώματα και στους αξιωματικούς του.
Όταν λίγο πριν την μάχη του Τραφάλγκαρ ο Ναύαρχος Νέλσον ύψωσε το διάσημο σήμα του «Η Αγγλία περιμένει ότι ο κάθε άνδρας θα κάνει το καθήκον του», εννοούσε πως δεν περίμενε τίποτα λιγότερο από μια νίκη. Έτσι το Βασιλικό Ναυτικό κατάφερε να καταστήσει την Μεγάλη Βρετανία κυρίαρχο των θαλασσών μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πηγές